Πάντα αναρωτιόμουν πώς τα επετειακά δε θα είναι ξεπερασμένα, πώς η μνήμη δε θα είναι απόμακρη ή πώς οι ιστορίες άλλων μπορούν να γίνουν και δικές μας. Είναι δύσκολο εξάλλου να πείσεις κάποιον για κάτι που θεωρείς σημαντικό ή σου είπαν να το θεωρείς ή σε έπεισαν ότι πρέπει κι εσύ άλλους να πείσεις. Τις περισσότερες φορές οι συζητήσεις με τα παιδιά γίνονται μονόλογος, ο μονόλογος γίνεται διάλεξη κι η διάλεξη πλήξη. Φέτος λοιπόν, αντί της πλήξης, προτίμησα τη συγκίνηση. Και αντί να παραθέσω αλλεπάλληλες πληροφορίες για τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, να διαβάζω ένα βιβλίο στα παιδιά μου. Και διάλεξα αυτό.
Το ''Αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα'' (Τζον Μπόιν, εκδ. Ψυχογιός), είναι μια ιστορία μέσα στην ιστορία. Μιλά για τη συνάντηση δυο αγοριών : του Μπρούνο, ενός παιδιού από το Βερολίνο, γιο ενός Γερμανού αξιωματικού, και του Σμούελ, ενός παιδιού από την Πολωνία. Η συνάντησή του θα γίνει όσο ο πόλεμος μαίνεται και εξαπλώνεται. Εκείνα θα πρέπει να τον υπομείνουν, να τον καταλάβουν ή να τον συνειδητοποιήσουν. Δε θα πω παραπάνω, καθώς πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα και πιο δυνατά παιδικά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ και δε θέλω να στερήσω ούτε σταγόνα από τη συγκίνηση που μου πρόσφερε. Αναζητήστε το και διαβάστε το, μόνοι ή με μικρούς μαθητές, παιδιά ή φίλους. Δε φαντάζεστε πόσα έχετε να μάθετε από τις αλήθειες του, που όπως όλες οι αλήθειες σου κόβουν την ανάσα. Τουλάχιστον τη δική μας την κόβουν, κάθε πρωί που στην τάξη προχωράμε βήμα-βήμα, κεφάλαιο-κεφάλαιο μέχρι το τέλος της ιστορίας, αλλά όχι της Ιστορίας.
0 Comments
Leave a Reply. |
Ο Δάσκαλος Ο Μάριος Μάζαρης είναι το παιδί που θα ήθελε να έχει στην τάξη : δε βαριέται ποτέ, ρωτάει πολλά και έχει φαντασία. Αυτή η σελίδα είναι δική του. η ΤΑΞΗ
May 2020
|