Εδώ και καιρό, για την ακρίβεια από τον Δεκέμβρη, έχουμε ξεκινήσει αλληλογραφία με ένα άλλο τμήμα, σε ένα άλλο σχολείο, στο πλαίσιο της παιδαγωγικής του Freinet , που έχω τη μεγάλη τύχη να παρακολουθώ φέτος και που έχω μιλήσει ήδη στα Συμβούλια και στο Τι Νέα. Παρατήρησα λοιπόν, ανάμεσα σε πολλά ωραία, ότι η γραφή των παιδιών στα γράμματα αυτά είναι πιο καλή, πιο περιποιημένη και πιο άμεσα δοσμένη. Γράφουν έχοντας στόχο να αρέσει το κείμενο τους σε ένα άλλο παιδί κι αυτό είναι ένα ισχυρό κίνητρο για να είναι σαφείς, ευχάριστοι και σε συνάφεια με το θέμα τους. Όταν έφτασε λοιπόν ο Φεβρουάριος, έκρινα ότι είμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε τα ελεύθερα κείμενα. Στα ''Ελεύθερα κείμενα'' ο μαθητής διαλέγει και το θέμα, διαλέγει και το ύφος, διαλέγει και το ύφος και τη μορφή. Τα διαλέγει όλα δηλαδή. Επιλέγει το κάθε παιδί για τι θέλει να μας μιλήσει, με τι ύφος κι αν το κείμενο του θα είναι τραγούδι, πεζό, ποίημα, πινακίδα, συνταγή ή ό,τι άλλο φανταστεί. Το αποτέλεσμα μαγικό! Στην αρχή τα παιδιά σοκάρονται, δεν πιστεύουν την ελευθερία που έχουν ξαφνικά. Είστε σίγουρος; με ρωτάνε. Τι εννοείται δικό μας θέμα; ξαναρωτάνε. Όταν πια το καταλάβουν καλά ότι είναι μόνοι τους στην επιλογή μπροστά, ξεκινάμε. Βοηθάω όποιον χρειάζεται με λέξεις, ζάρια ή εκφράσεις και ο χρόνος προχωρά. Βέβαια, ένα κίνητρο επιπλέον είναι η δυνατότητα τα καλύτερα κείμενα τους να συγκεντρωθούν σε έκδοση σχολικής εφημερίδας στην τάξη μας ή να γίνουν βιβλίο που θα εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη του σχολείου μας. Κι αυτό από μόνο του είναι δυναμίτης! Κάθε παιδί που τελειώνει το κείμενο του, σηκώνεται και μας το διαβάζει δυνατά. Ένα άλλο παιδί προσπαθεί να ζωγραφίσει την ιστορία που ακούει σε ένα πλαίσιο. Όταν διαβαστούν όλες οι ιστορίες, ο πίνακας θα είναι γεμάτος από τα κόμικ των παιδιών, που θα μας βοηθήσουν να θυμηθούμε στο τέλος τι ακούσαμε και να ψηφίσουμε ποιες μας άρεσαν περισσότερο. Εκεί, για να αποφύγουμε τα παιδιά να ψηφίσουν τις ιστορίες των φίλων τους και να αδικήσουν άλλες, δίνουμε αρκετές ψήφους στη διάθεση τους, 3 ή 4, ανάλογα και με το δυναμικό της τάξης. Το αποτέλεσμα είναι ότι ακούμε εξαιρετικές ιστορίες (θα θυμάμαι για καιρό την ιστορία που λέει ένα παγκόσμιος χάρτης ή αυτή του κασκαντέρ του...Ηρακλή) , γελάμε, χαιρόμαστε που τις διαβάζουμε δυνατά , που τις ζωγραφίζουμε και κυρίως ακούει ο ένας του άλλου με προσοχή. Όπου υπάρχει ελευθερία εξάλλου, η φαντασία ανθίζει! *Για παραπάνω πληροφορίες, στείλτε μου μήνυμα να μοιραστώ μαζί σας υλικό και εντυπώσεις, ενώ για ακόμα περισσότερες πληροφορίες η Παιδαγωγική Ομάδα Σκασιαρχείο παραδίδει μαθήματα έμπνευσης εδώ ή εδώ .
0 Comments
Leave a Reply. |
Ο Δάσκαλος Ο Μάριος Μάζαρης είναι το παιδί που θα ήθελε να έχει στην τάξη : δε βαριέται ποτέ, ρωτάει πολλά και έχει φαντασία. Αυτή η σελίδα είναι δική του. η ΤΑΞΗ
May 2020
|