Η αγάπη δεν έχει μέρα, δεν έχει τουλάχιστον μία μέρα συγκεκριμένη να τη χωρέσει. Αλλά να, αφού ο Άγιος ο Βαλεντίνος ο Καθολικός έρχεται κάθε χρόνο και μας κάνει πλύση εγκεφάλου, του δίνουμε κι εμείς λιγάκι σημασία. Μιλώντας περισσότερο για την έννοια της αγάπης, όχι του έρωτα, και πώς αυτή απευθύνεται σε ανθρώπους, φίλους, ζώα, αντικείμενα, στον κόσμο όλο. Την Παρασκευή λοιπόν, τελειώσαμε γρήγορα-γρήγορα το μάθημα της γλώσσας , ή μάλλον το επεκτείναμε διαφορετικά. Είχα ετοιμάσει κάμποσες καρδιές κομμένες, ροζ, μοβ, κόκκινες (που γίναν ανάρπαστες από τ' αγόρια) και τις μοίρασα στα παιδιά. Τους ζήτησα να σκεφτούν κάτι που αγαπούν και να το περιγράψουν με τις αισθήσεις τους. Μοιάζει με... , Μυρίζει σαν... , Ακούγεται όπως... , Έχει γεύση..., Νιώθω... . Την ιδέα την πήρα από το βιβλίο της Σοφίας Μαντουβάλου, ''Ο δάσκαλος με τα όνειρα στα μάτια'' ( εκδόσεις Πατάκη ) που μερικούς μήνες πριν μου έκανε δώρο μια μαμά μαθήτριάς μου, ξέροντας πόσο θα μου αρέσει.
Το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο : το τι ακούσαμε , για γεύσεις παγωτών, για αγκαλιές, για όνειρα , για αισθήματα μοναδικά. Γελάσαμε κιόλας πολύ και στο τέλος φτιάξαμε στεφάνια με καρδιές που φορούσαμε στο διάλειμμα στην αυλή του σχολείου και τα όλα παιδιά μας ρωτούσαν τι έχουμε ντυθεί. Δεν έχετε ξαναδεί αγαπημένους;, τους απαντούσα. Μια μαθήτρια μου επέμενε να της φτιάξω και ρολόι - καρδιά και όταν θα τη ρωτάνε τι ώρα είναι , θα απαντάει Είναι η ώρα της αγάπης! Ας είναι •
0 Comments
Leave a Reply. |
Ο Δάσκαλος Ο Μάριος Μάζαρης είναι το παιδί που θα ήθελε να έχει στην τάξη : δε βαριέται ποτέ, ρωτάει πολλά και έχει φαντασία. Αυτή η σελίδα είναι δική του. η ΤΑΞΗ
May 2020
|