Μέσα στη δίνη της καραντίνας, των εντυπώσεων, της ελλιπούς πληροφόρησης για το τι θα γίνει στα σχολεία και της ''απειλής'' να μπουν κάμερες στις σχολικές αίθουσες, έγραψα αυτό το κείμενο το οποίο, για καλή του τύχη, διαδόθηκε στο Facebook αστραπιαία σε χιλιάδες οθόνες. Μαζί έφερε εκατοντάδες σχόλια, τα οποία θετικά στη μεγάλη πλειοψηφία τους, μου έδωσαν κουράγιο.
0 Comments
Το πρώτο δες το αλλιώς τους ενθουσίασε. Και ενθουσίασε κι εμένα. Γιατί όσο και να ξέρεις την πραγματικότητα, δεν παύει να σε εκπλήσσει πόσες διαφορετικές μορφές μπορεί να πάρει και κάτω από πόσες οπτικές μπορείς να τη δεις! Έτσι κάναμε ακόμα ένα δες το αλλιώς, αυτή τη φορά με θέμα καραντίνας !
Το Πάσχα πέρασε. Μαζευτήκαμε πάλι για μάθημα, ανταλλάξαμε ευχές, κάναμε πλάκα με το πού πήγαμε διακοπές, άλλος μέχρι το μπαλκόνι, άλλος στην ταράτσα κι άλλος στο σαλόνι, η ώρα πέρασε πάλι αστραπιαία. Ρωτούσαν πάλι αν θ’ ανοίξουν τα σχολεία, πότε, έδιναν μόνοι τους απαντήσεις, ότι δε θα ειδωθούμε φέτος από κοντά.
Μια πρώτη περίοδος έκλεισε, μαζί με το ''κλείσιμο των σχολείων'' για Πάσχα. Ένας μήνας μαθημάτων μέσω κινητών τηλεφώνων, μηνυμάτων, ηχητικών, φωτογραφιών, παιχνιδιών και δοκιμασιών. Τα παιδιά μου κράτησαν καλή παρέα, όπως θέλω να εύχομαι ότι κράτησα κι εγώ σε κείνα. Το γεγονός ότι τέτοιες μέρες θα φτιάχναμε κουλούρια μαζί στην τάξη,
Μιλούσαμε για γίγαντες, για πέτρινες μορφές και τείχη και ανθρώπινα κατασκευάσματα που φαίνονται εξωπραγματικά. Η κουβέντα ταξίδεψε στο Νησί του Πάσχα, στο Στόουνχεντζ, στις Πυραμίδες και στους ναούς του κόσμου. Πόσα και πόσα μνημεία δε χωράει ο νους
Ίσως το πιο αστείο και πρωτότυπο challenge που είχαμε! Η ιδέα ήταν απλή! Τους είπα να κρυφτούν κι αυτοί το παράκαναν! Τους είπα να βρουν έναν τρόπο να κρυφτούν σε μια εικόνα, είδαμε διάφορες και πήραμε παράδειγμα κι ύστερα τους άφησα χρόνο να... εξαφανιστούν!
Σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα παιδικού βιβλίου (ο2/04) , αφιερωμένη όπως πάντα στη μνήμη του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Δε θα μπορούσαμε να μη μιλήσουμε γι' αυτή τη μέρα, εμείς που κάθε μέρα αφιερώναμε χρόνο στα βιβλία, στη λογοτεχνία και τον μαγικό της κόσμο.
Ο πρώτος μήνας καραντίνας πέρασε και τα σχολεία βρέθηκαν μπροστά σε μια πραγματικότητα που έπρεπε να αντιμετωπίσουν και το θέμα της ύλης όλο και πιο έντομα συζητιόταν. Και κάπως έτσι περάσαμε από τη δημιουργική απασχόληση στο σπίτι στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση
Λίγο η επικαιρότητα, λίγο η διάθεση μας, λίγο η πρωταπριλιά, το επόμενο μας challenge είχε θέμα τους ιούς. Αλλά όχι τους συνηθισμένους, τους ξενέρωτους και τους σιχαμερούς. Ο Χαχανοϊός , ο Μπασκετοϊός, ο Χοροϊός , ο Καραμελοϊός , τόσοι και τόσοι ακόμα
Λίγες μέρες μετά την εμφάνιση μου στην εκπομπή του star channel , δέχτηκα μια άλλη πρόταση που με χαρά αποδέχτηκα από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Αυτή τη φορά θα μπορούσα να μιλήσω για τη σημασία του προγράμματος, της ρουτίνας των παιδιών όσο θα διαρκούσε η καραντίνα
|
Ο Δάσκαλος Ο Μάριος Μάζαρης είναι το παιδί που θα ήθελε να έχει στην τάξη : δε βαριέται ποτέ, ρωτάει πολλά και έχει φαντασία. Αυτή η σελίδα είναι δική του. η ΤΑΞΗ
May 2020
|